ABISYŃSKIE

Koty Abisyńskie

KOTY ABISYŃSKIE

Charakter kota abisyńskiego

Kot abisyński jest bardzo towarzyski, łatwo nawiązuje kontakt zarówno z człowiekiem oraz z innymi zwierzętami. Lekki, zwinny i ruchliwy jest doskonałym towarzyszem dla dzieci i dorosłych. Jego niespożyta energia i ciekawość powodują, że daje się sprowokować do każdej zabawy. Uczy się aportować drobne przedmioty i bawić małymi piłeczkami. Ponieważ jest bardzo ciekawski, wszędzie towarzyszy człowiekowi, sprawdzając, co się dzieje. Ze względu na łatwość kontaktu i całkowity brak agresji kot abisyński jest wykorzystywany do felinoterapii dzieci i dorosłych.

Wygląd

Średniej wielkości kot, smukły, doskonale umięśniony, o migdałowych oczach. Sierść krótka, z niewielka ilością podszerstka. Waga od 2,5 do 5 kg.

Ogon

Długi, szeroki u nasady, zwężający się ku końcowi, ostro zakończony.

Głowa

Uszy abisyńczyków są bardzo duże, szerokie u podstawy i lekko zaokrąglone na końcu. Na tylnej części ucha charakterystyczny rysunek sierści „odcisk kciuka Mahometa”. Uszy razem z podbródkiem powinny tworzyć kształt trójkąta równobocznego. Oczy duże, o migdałowym kształcie z wyraźną obwódką w kolorze tickingu.

Sylwetka

Bardzo elegancka, smukła, proporcjonalna. Cztery podstawowe odmiany kolorystyczne to:

  • dziko umaszczony – tułów rudobrunatny z czarnym tickingiem, podszerstek ciemnobrzoskwiniowy lub ciemnopomarańczowy; pięty, koniec ogona, poduszki – czarne, nos z różowy z czarną obwódką
  • sorrel – tułów miedzianorudy z czekoladowo-brązowym tickingiem i ciemnobrzoskwiniowym podszerstkiem, poduszki i nos różowe
  • niebieski – rozcieńczona barwa odmiany dziko umaszczonej;
  • beżowo-płowy – rozcieńczona odmiana sorrel

Historia

Koty abisyńskie to jedna z najstarszych ras. Jej pochodzenie nie jest do końca wyjaśnione. Według rozpowszechnionej, ale zupełnie nieprawdopodobnej legendy rasa liczy sobie już kilka tysięcy lat i pochodzi z Abisynii (obecna Etiopia). Podobizny rzekomych „Abisyńczyków” można odnaleźć na płaskorzeźbach i posągach pochodzących z Egiptu czasu faraonów.

źródło Wikipedia